(گام ششم) خودتون منتقد خودتون باشید

ما نباید کاری کنیم که دیگران بتونن از ما عیبی بگیرن و مارو نصیحت کنن و به ما مثلا درس زندگی بدن... 

یه وقت یه عیبیه که نمیدونیم و طرفمون فرد خیرخواهیه

ولی من منظورم اون دسته عیب هایی هستن که ما خودمون میدونیم عیب و اشکال ماست و راه درست کردنشم بلدیم ولی هر کسی به خودش اجازه میده که اون عیب و به رومون بیاره. 

خب تقصیر خودمونه... 

البته بی جنبه بودن اون ها ام هست ولی چرا باید خودمون عیب خودمون و درست نکنیم که هر کسی که قبولش نداریم بیاد مارو نصیحت کنه؟؟؟

نصیحت بد نیست ولی انصافا نصیحت کردن بعضیا رو اعصابه. 

درسته حرفش حقه ولی حق ما نیست دیگه همچین کسایی ام بیان نصیحت مون کنن. 

یکم رو رفتارمون دقیق تر شیم نکته سنج و ریز بین باشیم و بزرگترین منتقد خودمون، خودمون باشیم، همچین اتفاقایی نمیفته

باید جوری باشیم که هر کسی به خودش اجازه ی اظهار نظر راجبه اصول اعتقادی و رفتاری مون نده. 

یه دفترچه بگیرین با یه خودکار همراهتون باشه

رفتار هایی که خودتون می بینین و می فهمین غلطه رو بنویسین و دفترچه رو ببندین. 

فکر شما درگیر میشه و میدونه این کاره اونه که این عیب و برطرف کنه. خیلی طول نمیکشه که می بینید دیگه اون عیب در شما وجود نداره. 

تاکید میکنم از یادداشت گوشی استفاده نکنین

نوشتن با خودکار اون متن و تو ذهن تون حک میکنه. 

عیب هاتون رو اصلاح کنین قبل از اینکه برای اصلاحش بهتون تذکر بدن.